ฉบับที่ 3 : ถึง คุณพันธ์ศักดิ์ วรรณคำ

เขียที่บ้านครับ

วันพฤหัสบดีที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2552

สวัสดีครับ คุณพันธ์ศักดิ์ ที่ได้มาหาผมถึงที่บ้านปากเกร็ด ผมได้ยินจากคุณพ่อว่า คุณหลงขึ้นสะพานพระราม 4 ไปด้วย ผมขอโทษนะครับที่ต้องเลื่อนนัดเปลี่ยนสถานที่ เพราะว่าตัวผมนั้น ถ้าจะต้องออกข้างนอกนั้น ถือว่ายุ่งยากมากๆ เลยครับ พอไม่ต้องไปพบลูกค้าแถวอโศก จึงไม่อยากออกข้างนอก ที่สำคัญ ไม่มีสถานที่ด้วยครับ และเป็นที่บ้าน ก็จะเห็นบรรยากาศการทำงานไปด้วยนะครับ

ขอบคุณ คุณพันธ์ศักดิ์ มากๆ เลยนะครับ ที่รับโทรศัพท์ผมหลายครั้ง รวมทั้งครั้งที่ผมโทรผิดด้วย และก็ยังฟังผมพูดหลายครั้งว่า ทาง GM เข้าใจผิดรึเปล่าที่มาสัมภาษณ์ผม ผมประทับใจคุณนะครับ ที่คุณรับสายผมทันทีเลยที่ผมโทรไปครับ และผมก็ยังอดคิดไม่ได้ว่า คุณคงจะทำอย่างนี้กับทุกคนด้วย

ขอบคุณที่คุณพันธ์ศักดิ์ ตั้งคำถาม จากเนื้อหาในบทความที่ผมเขียนในบล็อกนะครับ พอคุณกลับไป คืนนั้นผมต้องเข้าไปอ่านในเนื้อหาที่ผมเขียนอีกรอบ แต่เนื่องจากทุกอย่างมาจากจิตวิญญาณที่พิมพ์ออกมาจึงตอบคำถามได้ แต่ดันจำไม่ได้ว่าอยู่ตอนไหน จึงถือโอกาสได้กลับไปอ่านบทความเก่าๆ ด้วยครับ

ขอบคุณอีกครั้งที่ได้รู้จักกันนะครับ ชอบนามบัตรตรง T, F, M นะครับ

จาก คนที่คอยอยู่บนเตียง

ขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
ผู้ทุพพลภาพมืออาชีพ