ฉบับที่ 19 : ถึงอาจารย์ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม

พิมพ์ที่บ้าน วันที่ 22 เมษายน พ.ศ.2555

สวัสดีครับอาจารย์ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม

ผมเป็นคนพิการรุนแรงทุพพลภาพที่ทางร่างกาย ผมได้มีโอกาสมาทำงานด้านอาสาสมัคร โดยก่อตั้งกลุ่มอาสาสมัครคนพิการช่วยเหลือผู้ประสบภัย ขึ้นมา โดยทำงานผ่านระบบไอที และระบบงานของ Thaiflood.com ในการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัย จนทำให้ผมได้มีโอกาสร่วมงานประชุมที่มีอาจารย์ไพบูลย์เป็นประธาน 3 ครั้ง ทุกครั้งอาจารย์ก็จะให้คำแนะนำเหล่าบรรดาอาสาสมัคร ทุกครั้งอาจารย์จะให้กำลังใจพวกเราเสมอ

ผมได้มีโอกาสพบอาจารย์ไพบูลย์ครั้งสุดท้ายในวันที่ 9 ก.พ.55 ใน The Volunteer Empowerment ที่โรงแรมสวิสโฮเทล เลอ คองคอร์ด ผมเป็น 1 ใน 9 จิตอาสาที่ทางกรุงเทพธุรกิจให้โอกาสเป็นตัวแทนเหล่าอาสาไปขึ้นพูดบนเวทีเป็นคนสุดท้าย อาจรย์ไพบูลย์นั่งอยู่แถวหน้าสุด ในใจผมดีใจที่ได้พบกับอาจารย์อีกครั้ง และไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย


ผมได้มาชมบทสัมภาษณ์ต่างๆ ของอาจารย์ไพบูลย์ในงานสวดอภิธรรม คืนวันที่ 20 เมษายน 2555 ทำให้ผมได้ทราบว่าอาจารย์ไพบูลย์ทำงานเพื่อผู้อื่นและประเทศชาติมากมาย รวมถึงเรื่องสิทธิของคนพิการ ซึ่งผมก็เป็นคนพิการที่ได้รับประโยชน์จากการขับเคลื่อนงานของอาจารย์ ผมอาจจะไม่มีความผูกพันอย่างใกล้ชิดกับอาจารย์ไพบูลย์ และไม่เคยร่วมงานโดยตรงกับอาจารย์ แต่ในความรู้สึกของผมในฐานะคนจิตอาสา ผมเปรียบอาจารย์เป็นทั้งครูและรุ่นพี่ด้านจิตอาสา

ในฐานะรุ่นน้องผมหนึ่งคนแน่นอนที่จะเดินตามเส้นทางของอาจารย์ไพบูลย์ และผมยังเชื่อว่ายังมีรุ่นน้องอีกมากมายที่คิดอย่างผม การทำงานเพื่อผู้อื่นนั้น ถูกพิสูจน์แล้วว่า ไม่จำเป็นต้องมียศตำแหน่งใดๆ แต่ต้องมีความตั้งใจเป็นที่ตั้ง ผมเชื่อว่าจะมีคนดีๆ คอยช่วยเหลืออย่างแน่นอน เพราะอาจารย์ไพบูลย์ได้วางรากฐานคนจิตอาสา เอาไว้แล้วในประเทศไทย ดั่งเช่นปัจจุบันที่ผมได้พบกับน้องๆ โดยเฉพาะพี่ๆ อาวุโส ที่คอยช่วยเหลือสนับสนุนงานด้านจิตอาสาอย่างต่อเนื่อง



ภายในงานของอาจารย์ ในขณะที่ผมสงบนิ่ง ก็เกิดไอเดียมากมายในการทำงานช่วยเหลือผู้อื่น ตามหลักธรรม "มรณานุสติ" ในรูปแบบ Social Enterprise ที่มีชื่อว่า C-CES ที่เราจะคอยไปช่วยเหลืองานสวดอภิธรรม หรืองานพิธีกรรมต่างๆ ของผู้วายชนม์ แม้ไม่สามารถมาช่วยเหลือในงานของอาจารย์ไพบูลย์ได้ แต่ C-CES จะสามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้อย่างแน่นอนครับ / สามารถอ่านแรงบันดาลใจของผมและทีมบริหารได้ที่ลิงก์นี้ครับ และดูภาพบรรยากาศในงานฯ ที่ลิงก์นี้ครับ http://preedatracking.blogspot.com/2012/03/18.html

ผมต้องขอขอบพระคุณอาจารย์ไพบูลย์มากที่ทำให้ผมได้สามารถมีที่จอดรถที่เหมาะสม ในวันที่ผมมางานสวดอภิธรรมของอาจารย์ ใช่หรือไม่ ไม่สำคัญ สำคัญที่ผมจะใช้คำขอบคุณอย่างสิ้นเปลืองได้อย่างไม่มีเงื่อนไขใดๆ ใจคิดอย่างไรจึงอยากขอบพระคุณอาจารย์อย่างนั้นนะครับ

ผมขอตกลงกับตัวเอง ต่ออาจารย์ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม ในการมุ่งมั่นช่วยเหลือผู้คนในโลกใบนี้ เท่าที่ตัวผมเองจะมีกำลัง และความรู้ความสามารถ อย่างเต็มที่ครับ

จากรุ่นน้องด้านงานจิตอาสาคน (พิการ) หนึ่งครับ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เชิญร่วมกันแสดงความคิดเห็นกับจดหมาย หรือลองเขียนจดหมายของคุณไว้ให้ได้อ่านบ้างก็ษได้นะครับ


บทความที่ได้รับความนิยม 10 อันดับแรก