ฉบับที่ 7 : ถึง คุณ รปภ. ทั้ง 3 ท่าน ที่อาคารชินวัตร 1

เขียนที่บ้านครับ

วันพุธที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2552

สวัสดีครับ คุณ รปภ.ทั้ง 3 ท่าน ที่ประจำที่อาคารชินวัตร 1 ที่ผมได้เคยมีธุระต้องไปที่นั่นนะครับ ในช่วงบ่าย ต้องขอบ่นแบบเบาๆ ก่อนว่า ไม่มีที่จอดรถเลยครับ วนรถกันอยู่ 3 รอบ บริเวณลานจอดรถนอกอาคาร คือในอาคาร ไม่ต้องพูดถึง ไม่มีที่เลย เจ้าหน้าที่โบกมืออย่างเดียว ว่าไม่มีที่ว่าง

ผมขอชมคุณ รปภ. ทั้ง 3 ท่านเลยว่า ทุกท่านมีความอดทนมากนะครับ เพราะคุณยิ้ม ในเวลาที่ผู้มาจอดรถรู้สึกอารมณ์เสีย แล้วคุณก็บอกว่า ชินซะแล้วครับ เพราะว่าช่วงบ่ายรถจะแน่นตลอด ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร แต่เมื่อมีรถว่าง คุณจะรีบกวักมือเรียกรถทันที

จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะเป็นความชินชา หรือว่ามีความอดทน หรือว่าคุณยอมรับในสิ่งที่เป็นปัญหา แล้วไม่หนีปัญหา หรือมีทัศนคติที่ดี หรืออื่นๆ ก็ตาม ก็ถือได้ว่า ทุกท่านใจเย็นมากนะครับ ผมขอชมเชยที่ทำงานด้วยรอยยิ้มนะครับ

และผมก็เชื่อมั่นว่า คงจะไม่มีใครถือโทษโกรธเคือง พวกคุณแน่นอน และหวังไว้ในใจว่า คุณคงจะใจเย็นอย่างนี้ตลอดไปนะครับ ผมขอให้ทุกท่านที่คิดดี อดทน ใจเย็น ได้รับสิ่งดีๆ ตอบแทนด้วยนะครับ

จาก คนที่ไปวนหาที่จอดรถมาหลายรอบคนหนึ่ง

ขอบคุณครับ
ปรีดา ลิ้มนนทกุล
ผู้ทุพพลภาพมืออาชีพ